TBMM YOĞUN BAKIMDA
Doğrudur.
Bu aralar aklımı dünyaya ve tarihe taktım. Aynı zamanda geniş çaplı araştırmalara da göz atıyorum.
Geçen haftalarda en mutsuz ve öfkeli ülkeler sıralamasında başı çektiğimizi, lideri kovaladığımızı anlatmıştım.
Bu defa da karşıma ASAL Araştırma Şirketi’nin geçtiğimiz yaz ortaya koyduğu anket sonuçları çıktı.
Yaklaşık 2500 katılımcıya ‘ Türkiye’de engüvendiğiniz kurum hangisi?’ sorusu yöneltilmiş.
Seçenekler : Silahlı Kuvvetler, TBMM, siyasi partiler, sivil toplum örgütleri ve medya.
Katılımcılar en yüksek oranda bu soruyu nasıl yanıtlamış biliyor musunuz?
Hiçbiri…!
Dikkat çeken bir başka nokta ise halkın sadece yüzde 1.2’si TBMM’ne güvendiğini ifade etmiş.
Ve böylece TBMM ankette en az güvenilen kurum olarak dibi boylamış.
Ne acı değil mi?
Haksız mı bu yurttaşlar?
Ülkeye topyekün bir güven bunalımı çöktü.
Ancak halkın kendi temsilcilerine inancını yitirmesi, parlamenter sistemin çöküşünün yan ürünü.
Türk Tipi Başkanlık Sistemi, meclisi yalnızca işlevsiz hale getirmedi. Aynı zamanda itibarını da tamamen kaybetmesine yol açtı.
Gazi Meclisi saygınlığını ve güvenilirliğini nasıl yitirmesin ki?
Baksanıza henüz birkaç gün önce nerdeyse cinayet işleniyordu bu çatının altında.
AKP’li vekil ( Fedai mi demeliydik? Bilemedim..) İyi Partili Hüseyin Örs’ün kalbinin durmasına yol açacak yumruğu indirdi.
Bu saldırı, demokrasinin tapınağı sayılan bu kurumun ne hale getirildiğinin son örneği.
Bakmayın siz yandaş medyanın ‘mecliste yine yumruklar konuştu..’ şeklinde başlık atmasına.
Hadise, yalnızca iri taş yüzüklü bir fedainin, sarayın gözüne girmek için gerçekleştirdiği saldırıdan ibaret.
Ondan sonra da kalkıp ahlaki çöküş, sokaklara taşan öfke, insanların birbirine tahammülsüzlüğü üzerine kafa patlatıyoruz.
Onlar mı halka rol model oluyor yoksa sokaktaki şiddet mecliste temsilci mi bulunduruyor bilinmez.
Ancak şu bir gerçek ki taş yüzüklü fedailerin gücü gücüne yetene rejimi, hızla hukuk devletinin yerini alıyor.
Ne yazık ki demokratik sistemin birbirini dengeleyen üç kuvvetinden ikisi olan yargı ve yasama, yürütmenin emrine girdi. Yani sarayın eline geçti.
Ve bu yetkiyi saraydan alıp halkın gerçek temsilcilerine iade etmedikçe TBMM saygınlığını yeniden kazanamayacak.
Yoğun bakımdan çıkamayacak.
ASAL’ın ortaya koyduğu sonuçlarla da doğrulandığı üzere Gazi Meclisi güven kaynağı değil şiddet kaynağı olarak hafızalarda yer edinecek.